Η Lujiazui αποτελεί μια σημαντική οικονομική περιοχή, που βρίσκεται στην περιοχή Pudong, στην ανατολική όχθη του ποταμού Huangpu στη Σαγκάη. Κυριολεκτικά σημαίνει "το στόμα του Λου" και αποτελεί μια χερσόνησο σε μια στροφή του ποταμού από τα βόρεια στα ανατολικά. Η σημασία της πηγάζει από το γεγονός ότι βρίσκεται απέναντι από τον ποταμό το ομοσπονδιακό κράτος, η παλιά οικονομική και επιχειρηματική περιοχή της Σαγκάη.

Μέχρι το 1980 το Lujiazui ήταν μια σχετικά χαμηλοδομημένη περιοχή, που διέθετε κατοικίες, αποθήκες και εργοστάσια. Τo 1990 όμως η Σαγκάη κάλεσε έξι διεθνείς ομάδες αρχιτεκτόνων να προτείνουν ιδέες για την ανάπτυξη του κέντρου αυτού. Μέσα σ' αυτούς οι Massimimiano Fuksas, Toyo Ito, Dominique Perrault και Richard Rogers. Ο τελευταίος, λοιπόν, προβλέπει τη σύνδεση της περιοχής με το παλιό κέντρο με γέφυρες, σήραγγες και οχήματα καλωδίων. Ο ίδιος διαμορφώνει ένα στρατηγικό πλαίσιο για τη νέα αυτή συνοικία, διερευνώντας και εφαρμόζοντας τις αρχές της συμπαγής και βιώσιμης πόλης. Οι περιβαλλοντικές αυτές προτάσεις προκύπτουν από το γεγονός ότι η σχεδίαση των πόλεων θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση.

Η νέα περιοχή θα φιλοξενήσει σε 4 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα διάφορες χρήσεις, όπως εμπορικά καταστήματα, γραφεία, ξενοδοχεία, δημόσια κτίρια και κατοικίες για 500000 ανθρώπους, καθώς και χώρο στάθμευσης για 15000 αυτοκίνητα.

Το σχέδιο του Rogers οργανώνεται γύρω από μια σειρά ακτινωτών λεωφόρων, που περιγράφουν τις αρχές σύνδεσης του Lujiazui προς τα δυτικά με την κεντρική περιοχή της Σαγκάη και προς τα ανατολικά με την περιοχή Pudong. Στο σημείο, όπου καταλήγουν οι δρόμοι αυτοί διαμορφώνεται ένα μεγάλο κυκλικό πάρκο και αποτελεί το επίκεντρο της εμπορικής ζώνης με ιδιαίτερες προοπτικές ανάπτυξης. Ο Rogers, ουσιαστικά, προσεγγίζει την πόλη ως χώρο δυναμικής αλλαγής με το σχέδιο του να αποτελείται από μια σειρά από "παλίμψηστα", όπου το ένα κτίριο επιβάλλεται στο άλλο. Το ύψος των κτιρίων ποικίλει (αφού υπάρχουν τόσο μεσαίου ύψους, όσο και πολυώροφα) και αυξάνεται όσο πλησιάζουν προς το κύριο οδικό δίκτυο. Η διαμόρφωση γύρω από το πάρκο αποτελείται από έξι υπόκεντρα (γειτονιές), οι οποίες λόγω της θέσης τους έχουν πιο έντονη ανάπτυξη, ενώ στα επιμέρους κέντρα στο μήκος του ποταμού διακρίνεται λιγότερη ανάπτυξη.

Η συγκεκριμένη σκέψη αντιμετωπίζει το Lujiazui σαν ένα κομμάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη Σαγκάη και όχι σαν μια μοναχική περιοχή. Έτσι, ο σχεδιασμός προβλέπει ισχυρές οπτικές και υλικές συνδέσεις με τη Σαγκάη, καθώς και τη δημιουργία μιας ισχυρής υποδομής ανοικτών χώρων, κυκλοφοριακών συστημάτων και δικτύων μεταφοράς. Το κύριο μέσο, λοιπόν, για την ίδρυση αυτών των λειτουργικών αλληλουχιών είναι η προτεινόμενη γραμμή του μετρό, ξεκινώντας από βορειοδυτικά κατευθυνόμενη προς τα νοτιοανατολικά. Ταυτόχρονα διακρίνεται και μια ποικιλία από δευτερεύουσες ενώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται πορθμεία, διαδρομές πεζών και ποδηλάτων καθώς και εναέρια τελεφερίκ. Η τοποθέτηση τους εξαρτάται τόσο από τους ακτινωτούς δρόμους, όσο και από τα κομβικά σημεία της πόλης.